Bluszcz jest wiecznie zieloną rośliną pnącą, ze względu na swoją niezniszczalność, od dawna symbolizuje nieprzemijalność i nieśmiertelność. Bluszcze to pnącza samoczepne, jeśli spotkają na swojej drodze podporę to zaczynają się wspinać. Najczęściej są to mury, drzewa, kamienie, do których przyczepia się korzonkami przybyszowymi. Jak się to dzieje, iż roślina potrafi piąć się niemal po wszystkim? Sekret bluszczu ujawniły ostatnio niemieckie badania. Uczeni z uniwersytetu we Freiburgu i politechniki w Karlsruhe, udowodnili, iż bluszcz przyczepia się dzięki złożonemu, wydajnemu energetycznie systemowi. Korzystając z elektronowego mikroskopu skaningowego dowiedli, iż korzenie rośliny w kontakcie z obiektem zmieniają kształt, przystosowując się do nierówności. Wydzielają przy tym kleistą substancję. W ostatnim etapie wypuszczają, zakotwiczające się w małych szczelinach, drobne włośniki. Wysychające włośniki przybierają spiralny kształt, przyciągając roślinę do podłoża. Należy wiedzieć, iż martwy bluszcz trzyma się równie mocno jak żywy - nie ma więc sensu podcinanie go z nadzieją iż łatwiej odpadnie.