Kasztanowce mają  szerokie zastosowanie w medycynie ludowej, przemyśle farmaceutycznym i chemicznym, ze względu na swoje właściwości lecznicze. Pozyskiwanym surowcem z kasztanowców są jego kwiaty, kora i owoce (kasztany). Dojrzałe kasztany zbiera się jesienią, rozdrabnia i suszy w przewiewie. Następnie dosusza w temperaturze około 60 ° C. Kwiaty, zebrane w czasie słonecznej pogody, suszy się w temperaturze otoczenia, zaś korę zbiera się z gałązek na wiosnę. W kwiatach występują flawonoidy, kumaryny, cukry, kwasy wielofenolowe,  escyna  i garbniki. Kora zawiera flawonoidy, trójterpeny, garbniki i związki kumarynowe. Natomiast w nasionach znajdują się związki kumarynowe, escyna i flawonoidy.

Wskazania lecznicze na użytek wewnętrzny: Wyciągi z kory i kwiatów kasztanowca zalecane są w niewydolności krążenia, żylakach i jako środki przeciwzapalne. Garbniki zawarte w kasztanowcu wywierają na przewód pokarmowy działanie rozkurczowe, przeciwzapalne i łagodnie zapierające. Escyna,  substancja wydobywana z nasion kasztanowca uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne oraz tłumi zapalenia żylne. Dzięki temu zapobiega wysiękom osocza krwi z naczyń i powodowanych tym obrzękom. Escyna i eskulina mają działanie przeciwzapalne, przeciwobrzękowe i przeciwprzesiękowe.  Intrakt ze świeżych niedojrzałych owoców leczy zakrzepy i zastoje żylne, nadmierną przepuszczalność naczyń, jest także stosowany w stanach zapalnych i nieżytowych żołądka i jelit. W przypadku zapalenia żył zalecany jest do picia sok wyciśnięty ze świeżych kwiatów. Wyciągi z nasion, kory i kwiatów kasztanowca działają przeciwzapalnie, likwidują obrzęki, regulują procesy trawienne. Ponadto wpływają rozkurczowo na mięśnie oraz na ściany naczyń krwionośnych, stosuje się je też przy sklerozie i reumatyzmie, a także wykrztuśnie w zastarzałych bronchitach i zaflegmieniu płuc u nałogowych palaczy.

Zewnętrznie przetwory z kasztanowca podaje się w postaci okładów w leczeniu oparzeń, odmrożeń, ubytków naskórka, zapalenia naczyń włosowatych skóry, można stosować je do uśmierzania nerwo- i mięśniobólów.

Medycyna ludowa zaleca stosowanie nalewki z kwiatów  sporządzonej w następujący sposób: bierzemy 1 łyżkę stołową suszu i zalewamy ją 1 szklanką wody, a następnie gotujemy pod przykryciem przez około 5 minut. Potem przecedzamy i pijemy w ciągu dnia w dawkach podzielonych.

Tego samego odwaru możemy używać zewnętrznie do okładów na odmrożenia i stłuczone miejsca. Obolałe, zmęczone nogi można moczyć w odwarze z jaskółczego ziela, mielonych kasztanów i owoców jałowca (biorąc każdy ze składników w równych wagowo częściach). Od góry nogi należy okryć tak, aby para rozgrzała je całe. Potem szybko należy położyć się do łóżka, by nie dopuścić do ich gwałtownego schłodzenia. Nalewkę sporządzoną z zalanych spirytusem (wagowo musi być go dwa razy więcej) drobno utartych nasion można wcierać w chore miejsca w przypadku nerwo- i mięśniobóli oraz bólów reumatycznych.

• Przemysł chemiczny – otrzymuje z kasztanowców składniki do środków piorących i gaśniczych, kleje.
• Kosmetyka - składnik kremów (w tym kremów do golenia) i szamponów.
• Owoce stanowią karmę dla zwierzyny.
• Owoce cenione są wśród radiestetów  za swoje "właściwości magiczne". Położone pod łóżkiem bądź biurkiem wpływać mają na polepszenie samopoczucia i przyrost sił witalnych, zmniejszać natomiast szkodliwe oddziaływania tzw. żył wodnych.
• Zmielone i wysuszone owoce były surowcem do produkcji kleju – dekstryny
• Drewno używane do produkcji zapałek

Mączka kasztanowa używana czasami jest przez rybaków jako dodatek do przynęty –przynęta nie zsuwa się z haczyka

Ekstrakt z kory  kasztanowca zwyczajnego (białego) zaleca się dla osób, których męczą nieprzyjemne, powtarzające się myśli, wyobrażane lub zapamiętane sprzeczki, rozmowy, melodie. Mogą one być przyczyną bezsenności i trudności z koncentracją. Pomaga odzyskać spokój umysłu, uczy, jak kontrolować myśli, aby nas nie zdominowały - tym samym sprzyja koncentracji