W ostatnim tygodniu marca i pierwszych dniach kwietnia nad Biebrzą można obserwować wielkie stada ptaków, które wielotysięcznymi stadami wędrują z południa na północ kontynentu. To okazja, którą co roku wykorzystują ornitolodzy oraz miłośnicy przyrody z kraju i zagranicy, przyjeżdżający nad Biebrzę obserwować ptaki. Chcą podglądać m.in. gęsi gęgawy, gęsi białoczelne, gęsi zbożowe, rożeńce, świstuny. Niektóre gatunki nad Biebrzą zostaną, inne - po miesięcznym odpoczynku - polecą dalej na północ, tam gdzie mają swoje lęgi. Przeloty trwają do połowy kwietnia, ale to właśnie są najliczniejsze i najbardziej widowiskowe.

Według relacji zainteresowanych, już od tygodnia można obserwować przyloty żurawi, dzikich gęsi (głównie gęgawych), łabędzi i gęgołów, które na rekordowo dużych w tym roku rozlewiskach rzek Biebrza i Narwi nabierają sił przed dalsza podróżą. Wiadomości o pojawianiu się kolejnych skrzydlatych gości roznoszą się nad Biebrzą lotem błyskawicy. Dodatkową atrakcją są rozpoczęte właśnie widowiskowe gody żab moczarowych - informują organizatorzy nadbiebrzańskiej turystyki. Za sprawą tych godów bagna charakterystycznie bulgoczą. Efekt ten wywołuje głuche szczekanie tysięcy żab moczarowych. Według wycieczkowiczów największe wrażenie robi chór żab wysłuchiwany z biegnących wśród rozlewisk grobli podczas bezwietrznych, ciepłych nocy. Wydające odgłosy godowe samce są niebieskie. Kolor ten jest efektem płytko krążącej pod żabią skórą limfy. Specyficzne ubarwienie utrzymuje się zaledwie przez 10 dni, potem żaby moczarowe znów stają się brązowe. Biebrzański Park Narodowy jest dziś największym parkiem narodowym w Polsce. Obszary chronione zajmują obszar o łącznej powierzchni ponad 59 tys. hektarów. Na terenie parku znajdują się największe w Polsce obszary bagienne, na których schronienie znajduje wiele rzadkich gatunków ptaków i ssaków jak wodniczki, bataliony czy łosie.