Rozwój maszyn i urządzeń technicznych, a przede wszystkim motoryzacji spowodował m.in. zwiększenie ilości olejów smarowych, które utraciły zdolność eksploatacyjną. Oleje takie noszą nazwę olejów przepracowanych bądź odpadowych. Ich ilość jest kształtowana przez poziom technologiczny, ilość aut i maszyn oraz jakość stosowanych środków smarowych. Oleje przepracowane można podzielić na oleje czyste, pochodzenia przemysłowego, których właściwości zmieniły się w niewielkim stopniu w czasie pracy oraz oleje ciemne, pochodzące ze smarowania pojazdów mechanicznych, które były narażone na surowe mechaniczne i termiczne warunki. Trzecią grupą są oleje i emulsje obróbcze oraz oleje smażalnicze. Ponieważ przepracowane oleje są tylko w niewielkim stopniu biodegradowalne, pod żadnym pozorem nie wolno wylewać ich wprost do otoczenia - będą wielkim zagrożeniem dla okolicznej flory i fauny. Względy ekologiczne nakazują zatem zbieranie olejów oraz ich bezpieczną utylizację. Wśród wielu form unieszkodliwiania najbardziej popularną jest ich re-rafinacja. Metoda ta polega na odpowiednim przetworzeniu fizyko-chemicznym. W ten sposób z odpadów pozyskuje się surowce petrochemiczne, które mogą być użyte do produkcji nowych olejów smarowych. Odpady nie nadające się do powtórnego przetworzenia poddawane są procesom utylizacji termicznej z odzyskiem ciepła.