Rozkład cząsteczki wody na tlen i wodór możliwy dzięki wirusom.
Opublikowano: 28-04-2010
Pismo „Nature Nanotechnology" informuje, iż udało się wykorzystać wirusa do rozkładu wody na tlen i wodór w procesie fotolizy. Sztuka ta udała się zespołowi naukowców z Massachusetts Institute of Technology pod przewodnictwem prof. Angeli Belcher. Uczeni swoje osiągniecie oparli w głównej mierze na podglądaniu naturalnej fotosyntezy przeprowadzanej powszechnie wśród roślin. Stworzyli w ten sposób technologię opartą nie na samych częściach roślinnych, przeprowadzających ów proces biologiczny, ale na zachodzących w nich reakcjach. W odróżnieniu od innych roślin, w swoich pracach do przeprowadzania procesu fotosyntezy, nie użyli roślin lecz zmodyfikowanego, niegroźnego dla ludzi wirusa. Wspomniany wirus M13, działa jak bakteriofag (wirus niszczący bakterie). Jest swoistym rusztowaniem, na którym ulokowane są cząsteczki tlenku irydu (katalizatora) oraz porfiryny cynku (organiczne barwniki wychwytujące światło). Porfiryna wyłapywała światło słoneczne, przekazując jego energię poprzez wirusa na katalizator. To zaś prowadziło do przeprowadzenia reakcji rozbicia cząstki wody na wodór i tlen. Wydajność tego układu może jednak z czasem spadać - powodem jest zlepianie się cząstek wirusa. Unieruchomienie wirusów w mikrożelowej matrycy pozwala jednak zachować ich działanie przez dłuższy czas. Wytwarzany wodór może być magazynowany i zużywany w miarę potrzeby - na przykład do wytwarzania prądu elektrycznego przy spalaniu w ogniwie paliwowym, do wytwarzania paliw płynnych lub jako paliwo do aut. Wprawdzie amerykańskim uczonym udało się na razie uzyskać tylko tlen, ale jak sami zapewniają jest to tylko kwestia czasu by rozwiązać cześć procesu, związanego z wodorem (obecnie nie powstaje on w formie występującej powszechnie w przyrodzie). Na razie nie wiadomo ile czasu zajmie naukowcom rozpracowanie problemu, jednak przewiduje się, że w przeciągu 2 lat powstanie prototyp, w którym proces rozkładu wody będzie przebiegał sprawnie i bezproblemowo. Trudno spekulować kiedy byłoby możliwe wprowadzenie prototypów do strefy praktycznych zastosowań. Na chwilę obecną naukowcy szukają katalizatora o podobnych właściwościach , co związki irydu ale zdecydowanie tańszego.

< PoprzedniaNastępna >